Sevgili Neslican;
“Belki kaybedicem ama savaşırken kaybedicem”...
“Ertelemeyin;kıymetini bilmek için kaybetmeyi beklemeyin”
“Bedeninizi sevin ,benim için sol bacağınızı da sevin”
Her yazıyı okudum senin hakkında yazılan ....
Her sözünü okudum paylaştığın
..ve her fotona baktım...
İçime öyle bir dokundun ki... Yaşadıklarını öyle bir hissettirdin ki ...
Sadece geçirdiğim diz ameliyatından sonra bile;çektiğim ağrı ile “yürüyemicem artık” diyip ağladığım zamanların ardından bacağımı parçalayan köpeği sevdiğimi “Allah’a şükür ısırılacak bacağım var” dediğimi hatırlıyorum...
En çok şuna üzülüyorum Neslican;
İnsanoğlu; dediklerini bir haftadan fazla yapamayacak. Yapamadı da hiçbir zaman.
...ve yaşamadan ne yazık ki anlayamayacaklar...
Keşke kimse yaşamasa...
Her zamanki gibi hayatımıza devam edeceğiz.. Aslında bildiğin gibi.. Biz böyleyiz işte ...
...ama keşke sadece şunu bile yapabilsek “ŞÜKREDEBİLMEYİ” öğrensek.
Sen ŞÜKRETMEMİZ gerektiğini birkez daha hatırlattın insanlara ...keşke hatırlatan olmasa ama “tek gerçekten” kaçamayız.
“SAĞLIKLI NANKÖR” insanlara hatırlattın...
SANA TEŞEKKÜR EDERİM ..
Nurlar içinde yat .
Kitabım MA’AT ta da yazdığım gibi
“Öleceksiniz, Hatırlatayım dedim”
Birgün buluşmak üzere....
İnstagram👉GÜLMANSUMRUSOMER
İnstagram👉maatgulmansumru