Evrensel Gazetesinde yeralan ropartajın bir böümü şöyle:
Pandemi ile geçen 2020’de yoksullularının katlandığını anlatan Leyla, çareyi ikinci el sitelerinde evdeki eşyaları satmakta arıyor. Bebek bezi, yürüteci, botu, takımı, ocağı, yatak örtüsü…
Eldekini-evdekini satarak ekonomik sorunlarla baş etmeye çalışıyor. Üstelik yalnız da değil. Milyonlarca insandan biri. Peki evde satılacaklar bitince? “Benim kıyafetler de duruyor” diyor, “İşte onlar belki… Bunlar bitinceye kadar böyle devam ediyorum işte, bu süreci atlatayım da. Zor ama ne yaparsın, işte annem iyileşirse, dokuzuncu ayda falan, iş bakacağım.”
DERİNLEŞEN YOKSULLUK…
Enflasyon rakamları, işsizlik rakamları… Türkiye’de rakamların ötesinde yaşanan yoksullaşma pandemi ile birlikte büyüdü, derinleşti.
Türk-İş’in araştırmasına göre, “4 kişilik ailenin sağlıklı, dengeli ve yeterli beslenebilmesi için yapması gereken gıda harcaması tutarı”, yani ‘açlık sınırı’ 2 bin 736 lira”. Yani tam da Leyla’nın ailesi gibi; eşi, Leyla ve iki kızları. Eşi asgari ücretli, bilmeyenler varsa diye asgari ücreti de hatırlatalım: 2 bin 825 lira, 90 kuruş.
Yani Leylalar “Sağlıklı, dengeli ve yeterli beslenmek için” yapması gereken gıda harcamasını yaparsa geriye 89 lira 90 kuruşu kalıyor. Ama bir de ödenmesi gereken 900 liralık kira, 600-700 liralık fatura var. Yol parası vs. işlerine ise hiç girmiyoruz şimdilik.
Evrensel