İşte Yılmaz Özdil'in yazısı:
Kazanacak liderden önce…
Kaybettiğinde bırakacak lider lazım.
*
Danimarka'da seçimi kaybeden sosyal demokrat parti genel başkanı, genel başkanlıktan istifa etti.
İngiltere'de seçim bitti, daha o gün bitmeden, seçimi kaybeden üç muhalefet partisinin üçünün genel başkanı da genel başkanlıktan istifa etti.
Arnavutluk'ta başbakan seçimi kaybetti, öbür seçime kadar muhalefet lideri olarak oturayım demedi, demokratik parti genel başkanlığından da istifa etti.
Yunanistan'da Avrupa Birliği'nin ekonomik yardım planını kabul edelim mi referandumu yapıldı, hayır çıktı, evet'i destekleyen ana muhalefetteki yeni demokrasi partisi'nin genel başkanı, derhal istifa etti.
İngiltere'de Avrupa Birliği'nden ayrılalım mı referandumu yapıldı, evet çıktı, hayır'ı savunan başbakan, sadece başbakanlıktan değil, o saniyede, muhafazakar parti genel başkanlığından da istifa etti.
Almanya'da seçimi kaybeden ana muhalefetteki sosyal demokrat partisi'nin genel başkanı “sorumlusu benim, yeni başlangıçlara ihtiyaç var” dedi, genel başkanlıktan istifa etti.
İsveç'te seçimi kaybeden ana muhalefetteki sosyal demokrat parti'nin genel başkanı, istifa etti.
Japonya'da seçimi kaybeden ana muhalefetteki demokratik parti'nin genel başkanı, istifa etti.
Kanada'da seçimi kaybeden muhalefetteki liberal parti'nin genel başkanı, istifa etti.
*
Demokraside örnek çok.
*
Monarşide bile örnek çok.
*
İspanya Kralı mesela, yeter gari dedi, biraz da gençler otursun diye, tahtını oğluna devretti.
Hollanda Kraliçesi, dünyaya kazık çakacak değiliz, gençlere yer açalım dedi, tahtını oğluna bıraktı.
*
İnsanlık tarihi boyunca, dünyada ilk ve tek kez, sadece Türkiye'de, bir müzayedede “koltuğa yapışmış lider tablosu” satıldığını duymuş muydunuz hiç?
Duyun.
*
Tasfiye edilen İktisat Bankası'na ait 322 yağlıboya tablo, 2004 senesinde, TMSF tarafından açık arttırmayla satıldı. Edip Hakkı Köseoğlu'nun “Siyasiler” isimli tablosuna 15 bin lira fiyat biçildi. Siyasetimizin acıklı halini resmeden bu tabloda… Uçurumun kenarında duran bir koltuk vardı, dört şöhretli siyasetçimiz koltuğa tutunmuştu. Boşluğa uçmamak için koltuğa yapışmış olan o dört kişi, Ecevit, Demirel, Erbakan ve Türkeş'ti.
*
Koltuk kapmak
Koltuk çıkmak
Koltukları kabarmak
Koltuğuna güvenmek
Kelleyi koltuğa almak
Koltuk değneği olmak
Bir koltukta iki karpuz taşımak
Koltuğunun altına sığınmak
Koltuğu doldurmak
Koltuğa yapışmak…
Dünyanın hiçbir lisanında, bizdeki kadar koltuk'lu deyim yoktur.
*
Türkiye'de koltuk, maalesef, sadece eşya veya vücudumuzun bir bölgesi değildir.
Yaşam biçimidir.
*
Kazanmak istiyorsak…
Kazanacak liderden önce, kaybettiğinde bırakmayı bilecek lidere ihtiyaç vardır.
Yılmaz Özdil / Sözcü