İşte Murat Güloğlu'nun ilk yazısındaki o bölüm..
Bir yıldır aramızda yoksun. Kim olduğunu, nereden gelip nereye gittiğini, ne olmak istediğini bilmiyorum. Hayatının en güzel, belki de kaygısız zamanlarındaydın. Heyecanlıydın biliyorum. Seninle ilgili haberleri her sunuşumda bir yumru gelip oturuyor boğazıma. Düğümleniyorum. Vahşice katledildin. O son anlarını düşünmek bile zul geliyor, hayali bile ürpertiyor. Sen bir ya da bir kaç cani aramızdan aldı kopardı. Yaşasaydın belki de hiç tanımayacaktım seni ama yolumuz sevgiden geçiyordu, bir gün bir yerde mutlaka buluşurduk seninle. Sen bizim canımızdın, Özgecan’ımızdın. Senden sonra pek bir şey değişmedi Özgecan. Kadın cinayetleri daha fazla arttı belki ama şunu bil ki sen bir milatsın. Senin gibi insan olanlar, bedeninde masum bir kalp taşıyanlar için… Nur içinde yat kardeşim. Şuna çok eminim ki; cennetten buradaki cehennemi izliyorsun. Ve bizler için çok üzülüyorsundur. Sen nur içinde yat Özgecan.
MURAT GÜLOĞLU'NUN SÖZCÜ'DEKİ YAZISININ TAMAMINI OKUMAK İÇİN TIKLAYIN