Kızının doğum öncesi ve sonrasında yaşadıklarını anlatan Topuz, şunları yazdı:
Melek kızıma mektup... Hayatımda yaptığım en doğru, en güzel şeysin sen. Bazen düşünüyorum da yaşadığım manen, ruhen bu kadar yıpranmışlığa rağmen bunca zorluğa rağmen yine de yapar mıydım, ister miydim dünyaya gelmeni. Tek bir cevap geliyor aklıma ve kalbime "kesinlikle" bir an bile düşünmeden, aynı şeyleri tekrar yaşayacağımı bilerek seni bu dünyada istediğim her şeyden daha çok isterdim...
Sen gülünce dünyam aydınlanıyor. Sen ağlayınca bende ağlıyorum. Sen beni büyüttün kızım, büyütmeye de devam ediyorsun. Keşke seçme şansımız olsaydı kızım. Keşke seni çok mutlu, huzurlu, sevgi dolu bir yuvada büyütebilseydim...
Seni, mutluluğumuzu, gülücüklerini, agularını, gazını, uykumuzu, uykusuzluğumuzu paylaşabileceğim seni canı kadar seven, seni ve geleceğini benim kadar düşünen insanlarla büyütebilseydim...
Senin bu dünyaya gelmeni isteyen, seni Allah'tan gelen bir hediye olarak gören insanların içinde. Ailelerimizi seçerek geldiğimize inanmak istiyorum. Buna hakikaten inanmak istiyorum. Allah'tan en büyük dileğim şansın bahtın hep açık olsun. Çok sevilen, sevgiyle büyüyen bir çocuk ol. İnadına sevgi dolu bir çocuk ol. Hep gül bir ömür...
Ben son nefesime kadar ömrüm yettiğince yanında, arkanda destekçinim. Umarım ki Allah bizi kimseye muhtaç etmesin. Bize biz yeteriz.