Eda Taşpınar

İkoncanın ilginç mönüsünü gören vatandaş, Taşpınar'a "Bizim bahçede bol bol sümüklüböcek var, bekleriz" esprisi yaptı.Geçtiğimiz yıl Amerika tatilinde 'Chicatana karıncası' yiyerek şoke eden Taşpınar'ın mönüsünde şimdi de sümüklüböcek var! Şu sıralar Paris'te olan ikoncan, önceki gün Fransız mutfağının vazgeçilmezi salyangozları mideye indirdi.Kıyafetleriyle marjinalliğini gözler önüne seren Eda Taşpınar'ın damak tadı için de aynı şeyi söylemek mümkün.Sosyetik güzel Eda Taşpınar’ın bir ayrılıp bir barıştığı sevgilisi Can Verdi, önceki gün Soho House’dan esmer bir güzelle ayrıldıAracını mekan kapısına yanaştıran Can Verdi, başındaki bereyle kendini kamufle etmeye çalışsa da görünülenmekten kurtulamadı.Bütün yazı Yunanistan’da kendi adını taşıyan güneş yağı markasının reklamını yapmakla geçiren Eda Taşpınar’ın, Verdi'nin esmer bir güzelle görüntülenmesi karşısında ne yapacağı merak konusu oldu.Her şey 2006 yazında Eda Taşpınar'ın, aşırı bronz teniyle güney sahillerinde görülmesiyle başladı.O günden beri her yaz sahillerde görmezsek yazın geldiğine inanmadığımız bu sosyetik ünlümüz, sahilde uzanıp yatmaktan çılgın paralar kazanıyor.Birçok bikini ve güzellik ürünü markasının da ara ara yüzü olan Eda Taşpınar, bununla da yetinmeyip kendi ürünlerini de pazarlamaya başlamış.Resmen yattığı yerden para kazanıyor.Gelelim esas konumuza: Eda'mız yunan adalarına tatile gitmiş.Fakat Instagram paylaşımlarında tuhaf bir şeyler var. Açıkçası bir biraz endişelendik. Eda bütün fotoğraflarda yalnız...onedioTürkiye’den size dedikodu getirdim; “Eda Taşpınar çok zengin Yunan bir sevgili buldu, Mykonos’a yerleşti” diyorlar... - Bir kadın hayatında yenilik yapıp yeni bir şeylere başladığında bu neden hep erkeklere bağlanıyor? Bu durum bence insanların düşünce seviyesini gösteriyor. Ben aslından tam da bu zihniyetten kaçıyorum. Çünkü biz toplumca sizin gibi güzel bir kadının yalnız kalabileceğine inanmıyoruz... - Ben yalnızlığı çok seviyorum. Hayatta bazen yalnız kalmak ve kendinle yüzleşmek gerekiyor. Neyi, neden yaptığını, hayatındaki insanları niye seçtiğini irdelemek iyi geliyor. Ve bunlar insanlarla beraberken olmuyor. Korkmamak lazım, kendi iç sesini duymaya başlıyorsun o zaman.Bu kadar özgür ruh olmanın temelinde ne var? - Ailem. Annem İsveçli. Ben altı yaşındayken boşandılar. 11 yaşında Miami’ye gittim 13 yaşıma kadar tek başıma uzak aile fertlerinin yanında yaşadım. Anne, baba yok. 13 yaşında geri geldim Robert’e girdim, çok kötü bir öğrenci olduğum için lise ikide atıldım. Ardından Londra’ya gittim altı sene... Orada moda okudum. Yalnız büyüdüm, yalnız yaşadım ve bu beni özgürleştirdi. Aslında siz ilişki kadınısınızdır da bir taraftan. Biz sizi uzun ilişkilerinizle biliyoruz. - İkisi nasıl oluyor diyorsun değil mi? Ben bir bütün olmaya inananlardanım. Çok da seviyorum erkeğimle bütün olmayı. Ama insanın ara ara kendiyle kalması gerektiğini de düşünüyorum. İkisini sadece çok iyi dengelemek lazım. Biri birini geçmemeli. Bir de ayrılık sonrası mutlaka ara veriyorum. Hemen yeni bir şeye başlamayı içim almıyor. Mikonos’a yerleşmenizin gerçek sebebi nedir? - Geçen sene hayatımda yenilikler arıyordum. Yeni enerjiler, yeni insanlar, yeni arkadaşlar... Ben her yeni insanın bize kendi kişiliğimizle alakalı farklı şeyler öğrettiğine inanıyorum. Biliyorsun ben yedi sene Bodrum’da kaldım. 18’li yaşlardaydım, enerjim orada öyleydi ve o bana iyi geliyordu. Sonra iyi gelmemeye başladı. Alaçatı’ya gittim daha sportif bir hayat seçtim. Ve sonra o da yetmemeye başladı. Dünyanın farklı yerlerinden gelmiş insanlarla beraber olmak istedim, kalktım, Mikonos’a geldim. Evimi kiraladım, yaşamaya başladım. Tek başıma! Yani sanıldığı gibi bir erkekle ya da bir erkeğin peşinden değil. Geldiğimde bir ilişkim yoktu.Ne buldunuz burada? - Herkes özgür. Herkes istediğini yaşıyor, birbirine istediğini söylüyor. Biz ne yazık ki kültür olarak elalem ne der anlayışıyla büyüyoruz. Oysaki hayat bir tane, kendi hayatını dilediğince, özgürce yaşayabilmelisin. Benim arada yurtdışına kaçma sebeplerimden bir tanesi bu. İnsanlar özgür. Ne giymişsin, ne yapmışsın kimsenin umurunda değil. “Niye göbeğini o kadar açtın” diye soran yok... - Aynen. Sana ne? Ne istiyorsam yaparım ben. Yani herkes esasında istediğini yapabilir. Bir gün çocuğum olduğunda onu böyle yetiştireceğim. Elalemin ne dediği önemli değil, mutlu olduğu sürece istediği her şeyi yapabilir. Kışın ne yaptınız? - İki ay New York’da, iki ay Meksika’da kaldım. Yine tek. Türkiye’ye çok az geldim. Geldiğimde de çıkmadım, ailemle vakit geçirdim.Bu arada erkek arkadaşınızla da barıştınız... - Aynen. Yolunda giden bir birlikteliğim var ama ortak kararımız gereği fazla dillendirmek istemiyoruz. Ama Yunan falan değil tabii, Türk. Yunanistan’ın durumunu nasıl görüyorsunuz? - Ben burada esnafla çok takılıyorum, gittiğim plajların çalışanlarıyla arkadaş oldum. Nakit akışları mahvolmuş durumda, altlarında 500 bin dolarlık, 1 milyon euro’luk evleri var ama nakit paraları yok. Yani tabii ki çok zor. Bir de Mikonos’un ayrı tutuyorum ben, burası başka bir yer. Çok turist geldiği için çok krizi hissetmiyorsun. Atina’da falan daha fazla hissediliyor.Dışardan çok kokoş görünüyorsunuz ama... Ama’sını siz anlatsanıza... - Saçımı boyatmıyorum, makyaj hiç sevmiyorum, oje sürmüyorum. Doğallıktan yanayım. Yani aslında ben o fotoğraftaki kadın değilim. Paparazzi bir fotoğraf çekiyor, altına er şeyi yazabiliyor ve o yazdığı şeye göre insanlar bir yargıya varıyor. Yani ben hep şunu söylüyorum, bir insanı sevmeyebilirsin bu senin en doğal hakkın ama en azından tanımaya, anlamaya çalış. Tanımadan hakaret çok vicdansız bir şey. Peki yani bütün bu yalnız ve cesur hayatınızda bu kadar güzel olmak avantaj mı dezavantaj mı? - Güzelliğin çok büyük bir etken olduğunu düşünmüyorum. Tamam, güzelsindir ama gerisi senin kafana kalmış. Yani çok güzel olan çok kadın var. Benden ne güzel, ne fıstık gibi kadınlar var. Günün sonunda önemli olan, nasıl bir iz bıraktığın. Bir de benim derdim kendimle. Ben aynada baktığımda kendimi iyi hissetmek istiyorum. Kilo aldığımda çevreme rahatsızlık veriyormuş gibi hissediyorum. Yok artık... - Evet, valla üç kilo alınca pareo falan bağlamaya başlıyorum.Bunun adı takıntı değil mi? - Evet, bizim ailede de var. Peki bu bronzluğa doyamamak da bir hastalık diyorlar ya... O da var mı sizde? - Kesinlikle var ama o da çocukluğumda başlıyor. Moda Deniz Kulübü’nde annemleri -sekiz kadını- reflektörlerle güneşlenirken gördüm ben! Reflektör mü? - 80’ler ve reflektör işte, hatırla. Cıvık cıvık yağlanırlar, reflektörlerle yatarlardı. Şimdi sen bunları görerek büyüyorsun, kodlanıyorsun. İşte benim hayatım da öyle oldu. Bu yüzden herkesi yakmak istiyorum. Güneşin seni yaşlandırmasından korkmuyor musunuz? - İçki içmiyorum, sigara içmiyorum, sporumu yapıyorum, sağlıklı beslenmeye çalışıyorum, arada kaçıyor ama olsun. Tek kötü alışkanlığım güneş, o da olsun.Evlenmek istiyor musunuz? - Aile sahibi olmak istiyorum. Şimdi artık istiyorum. E zaten artık isteyeyim, 37 yaşıma geldim. Peki evlenmeden çocuk? - Yapmam. Ben geleneksel biriyim. Hamile kalıp evlenmek istemem. Bir adam benimle hayatını geçirmek istediği için evlensin, benimle yaşlanmak istediği için, benimle eğlendiği için, benimle güzel vakit geçirdiği için ve keyif aldığı için evlensin, çocuk için değil. Yani çocuk orada iki insanın sevgisinin meyvesi olmalı. Bir de ben asla olmazsa boşanırız diye evlenmem. Bu da boşanmış bir ailenin çocuğu olmanızdan kaynaklanıyor sanırım? - Tabii. Yüzde yüz. Peki son soru: Güçlü bir kadınsınız, ‘sığınmacı’ değilsiniz. Ama erkekler güçlü kadın sevmez derler, doğru mu? - Evet, sevmiyorlar, çok haklısın. Çok da zorlanıyorlar erkekler benim çevremde gördüğüm kadarıyla fakat bence şöyle bir şey var; benim ailemin yarısı İsveçli, yarısı Konyalı. Bizim hem bir alaturka tarafımız var hem de modern tarafımız... Bu ikisi de bende harmanlandığı için ben bu ikisini çok rahat bir şekilde götürebiliyorum. Nerede, ne yapmam gerektiğini, nerede durmam gerektiğini biliyorum. Ailemden aldığım, gördüğüm terbiyeyle de alakalı olarak görüyorum ben bunu, iyi bir şekilde yönettiğimi düşünüyorum durumu.Eda Taşpınar’ın Mikonos’u PLAJ: Buranın çok eski yerleri Alemagou ve Ftelia’yı öneririm. var. Ftelia’ya ünlü plajlarda çalışanlar gidiyor. Akşam üstü ateş yakılıyor, ateşin etrafında falan oturuluyor. Esnaf beach club’ı gibi. Çok güzel yiyorsun, içiyorsun her şey üç-beş euro. Gittiğinizde mutlaka nutellalı pizza yiyin. Popüler plajlar içindeyse Scorpio favorim. Çok alternatif bir akşam üstü partisi yapıyorlar. Yemekler şahane. Aşçısını da tanıyorum. Mutfakta yemek yedirmişliği var bana. Burada da kesinlikle patlıcanla kabak kızartması ve avokadolu cacıki yiyin. Yıkılır. Taraması ve yengeç bacağı da çok güzel. FAVORİ RESTORANLAR: Japon sevenlere Kiku’yu öneririm. Sushi’de Nobu’yla yarışır. Bazen daha iyi olduğunu bile olduğunu düşünüyorum. Nobu’da da güneş çok güzel batıyor. En eski ve en iyi restoran Sea Satin. Tam bir uzo ve meze mekanı. Bir saatten sonra insanlar masanın üstüne çıkıp dans etmeye başlıyor, işte klasik tabak kırmalar filan. CLUB: Son zamanların en favori mekanı Moni. Sahibi ve kız arkadaşı arkadaşım. Gece yarısından sonra hareketlenip eğlence sabahın ilk ışıklarına kadar devam ettiği için pek gidemiyorum ama gittiğim zaman da çok eğleniyorum. CLUB SONRASI İÇİN: Tam şehrin girişinde Souvlaki var. Bizim bildiğimiz tavuk şişçi. Ayaküstü bişeyler yemek isteyenlere önerilir. DONDURMA: Caramelo. Harika bir pastane. Adam acayip dondurma yapıyor. Gece kaşık kaşık yiyorum.EDA’NIN BİR GÜNÜ Sabah kalkıyorum. Evdeki Yunan kadınım Anna peşimi bırakmıyor. Börek çörek yapmaktan çok hoşlanıyor. Eee biz de yemek istemiyoruz tabii, malum bikini dönemi. Onun için bazen Anna’yı bırakıp kaçıyorum evden. Koşuya çıkıyorum, sporumu yapıyorum. 45 dakika falan sürüyor zaten, kendi kendime bir program yazdım daha çok squat ağırlıklı bir program. Kadınların en büyük korkusu popoların düşmesi biliyorsun. Popolar düşmeyecek! Sonra güneşleniyorum. Her gün farklı bir plaja gidiyorum. En sevdiklerim kendi havlunu ve şemsiyeni alıp kuma yayıldığın plajlar. Benim de arabamın arkasında kendi havlum ve şemsiyem var. Kumun üstüne seriyorsun havlunu, açıyorsun şemsiyeni, alıyorsun yanına suyunu alıyorsun, bütün gün Maldiv gibi bir denizde yüzüyorsun. Biraz güneşleniyorum, kitabımı okuyorum bu aralar Nadia Hashimi’yi okuyorum. Akşamüzeri arkadaşlarım neredeyse onların yanına gidiyorum, yoga ve meditasyon hocası arkadaşlarım var. Pek benim yaptığım şeyler değil ama bu ara ruhuma iyi geliyor yani. Ardından işlerle ilgileniyorum. Satış noktalarıyla mailleşiyorum. Sonra dans etmek için bir akşamüstü partisine gidiyorum. Evime geliyorum, yemeğimi yiyip uyuyorum. Gündüz yaşamayı çok seviyorum. Bazen güneşlenmek yerine kitesurf’e gidiyorum. Rüzgarsız bir günse dalmaya gidiyorum. Aynı zamanda dalgıç hocasıyım ben. Annemin dalgıç okulu vardı ben 15 yaşımdayken orada bütün bröveleri almıştım. hürriyet kelebek