Mülteciler: Çaresizlikten buradayız ülkemize geri döneceğiz!

Khalid Eid (30, gazeteci) Şam’da yaşıyordum, üç sene önce Lübnan üzerinden Suriye’ye kaçtım. “Neden kendi vatanın için savaşmadın, neden kaçtın?” diye soruyorlar. Tabii Suriye’deki ortamı bilmeden bu tip sorular sormak kolay. Ülkeniz için savaşmıyor, kimvurduya gidiyorsunuz. Tabii bir ordu var, erişkinseniz sizi orduya alıyorlar ve ne zaman terhis olacağınız da meçhul. Ve neye karşı savaştığınız da... Türkiye’ye yerleşen Suriyeliler gerekirse Türkiye için savaşırlar, askere de giderler. Ben de mecbur kalırsam gidebilirim. Sonuçta Türkiye’ye karşı bir gönül borcu var ve bunu ödemek de boynumuzun borcu. Kötü muamele görmüyorum çünkü İstanbul’daki çevrem bir hayli eğitimli. Suriye halkı buraya çaresizlikten geldi. Diğer Arap ülkelerinin bu soruna ne kadar katkı sağladığı ortadayken Erdoğan’ın sınır kapılarını açması tabii ki iyi bir şey. İnsani olan Türk hükümetinin yaptığı. Sonraki sürecin ne kadar iyi yönetildiği tartışılır. Burada hayatımız ‘pause’ tuşuna basılı gibi... Doğru düzgün ne çalışabiliyoruz, ne hayata dair plan yapabiliyoruz. Vatandaşlık verilirse çaresizlikten isterim, çünkü bir kâğıda ihtiyacım var. Keşke halkımın geleceği oy kaygısıyla aynı cümle içinde kullanılmasa. Bu beni rahatsız ediyor.