Keşfedilmemiş Kız Bebek İsimleri ve Anlamları

‘A’ İle Başlayan Kız Bebek İsimleri ve Anlamları Aba: Abla, ana. Abaç: Annesine benzeyen, annesinin yapısında olan. Abadan: şen, bayındır, mamur. Abak: Eski Türklerde ölmüş ataların tapınılan heykelleri. Abakay: Eski Türklerin büyük kadınlara verdiği ünvan. Abasıyanık: Gönlünü kaptırmış, vurulmuş, kendinden geçmiş, aşık olmuş. Abay: Ay’ın suya akseden yansıması. Abaza: 1. Kuzeybatı Kafkasya’da yaşayan bir halk. 2. Bu halka mensup olan kims Abbase: Ahmed b. Hanbel’in hanımının ismi. Hz. Abbas’a mensup olan. Abdar: 1. Sulu, taze. 2. Parlak. 3. Sağlam vücutlu. 4. Nükteli. 5. Zarif, güzel, hoş. 6. Su veren hizmetçi. Abendam: Güzel vü­cutlu, güzellik. Abgül: Su gibi berrak ve duru olan gül. Abıru: Yüz suyu, namus. Abşar: Şelale Abucan: Çok güzel dost. Acar: 1. Becerikli. 2. Atılgan, ele avuca sığmaz. 3. Halk. 4. Yeni, taze Acarbegüm: Güzel yüzlü, sevimli. Acarbike: Güzel ve alımlı kadın Acarhatun: Sevimli, güzel yüzlü kadın Acem: 1. Açık ve doğru Arapça konuşamayan kimse 2. İran haklarından birine mensup. Acer: Hz. İsmail (a.s.)´in annesi Acunbüke: Çok güzel ve cana yakın Acungüneş: Dünyayı aydınlatan güneş Acunışık: Dünyayı aydınlatan ışık. Aça: Ana, analık Açalya: Açelya Açanay: Ay gibi ışık saçan Açangül: Açılan gül çiçeği Açe: Sumatra adasının en kuzey kısmı. Önceleri burada Açe İslam devleti h Açelya: Kokusuz çiçekler açan bitki. Açıl: Büyü, serpil, geliş” anlamında bir söz. Açılmak eylemin­den emir; Açılay: Ayın şekilleri, yansıması Açılel: Cömert, paylaşmasını bilen Açkıngül: Açılmış gül gibi güzel olan. Ada: Deniz veya göl suları ile çevrilmiş küçük kara parçası, cezire Adacan: Sevimli, cana yakın Adagül: Adada yetişen gül Adalet: Hak ve hukuku uygunluk, hakkı gözetmek Adanır: Adı ünlenen kimse Adani: Doğurgan, üretken. Adel: soyluluk, asillik, aristokrasi; soylular, asilzadeler. Aden: Cennet Bahçesi Adeviye: 1. İyilik, yar­dımseverlik. 2. Ünlü hanım mutasav-vıfe.İyilikseverl Adıcan: Adı ile sevilen, adı sevgili, dost olan. Adıgül: Adını gülden alan Adıgüzel: Adı beğenilen, hayranlık uyandıran, sevilen. Adın: ad sözcüğünün tekil ikinci kişi iyelik eki almış hali Adınur: Adını ışıktan alan, adı ışık saçan. Adışah: Adını şahtan alan. Adışık: Adı güzel olan, adı ışık saçan. Adile: Adaletli, hukuklu kişi Adin: Cennet. Adniye: Cennetlik. Adviye: İyilik yapmak, yardımseverlik. Afafet: 1. Afiflik, temizlik, temiz olan. 2. Fenalıktan, günah işlemekten kaçınma. 3. Namuslu olmak. Afat: Afet, tufan. 2. Çok güzel kadın. Afet: Çok güzel kadın manasındadır. Afif: 1. İffetli, namuslu, ırz ve namus sahibi kadın. 2. Doğru, haramdan sakınan, yolsuzluğa sapmaz kişi. Afife: Temiz, namuslu, iffetli. Afitab: l. Güneş, gün ışığı. 2. Çok güzel, dilber, parlak yüz. Afitap: Güneş / Çok güzel manalarını taşır. Afiye: Sağlık, sağlamlık. Afra: Ayın 13. gecesi, beyaz toprak. Afret: Kadın. hanım, bayan. Afşar: Atak, uyumlu Afşin: Silah, zırh. Aftabe: 1. Su kabı. 2. Güneş biçiminde yapılan mücevher Aguş: Kucak. Ağaça: Melike. 2. Kadın hükümdar. Ağahanım: Zengin hanım, malı mülkü bol olan hanım. Ağahatun: Zengin, hatun, varlıklı kadın. Ağan: Ka.- Akanyıldız, ağma Ağanbegüm: Göğe doğru yükselen kadın. Aldaş: Her iki yanağıda kırmızı olan. Aldeniz: Kızıl renkli deniz. Aleda: Nazlı, kaprisli Alela: Yanakları kırmızı, gözleri ela olan. Alev: Ateşin çıkardığı yalım Aleyna: Esenlik ve güzelliklere sahip, esenlik içinde olan. Algım: Sevdalı vurgun. Algın: Birine gönül vermiş, vurgun, tutkun Algun: 1. Aklı alınmış. 2. Al renginde, koyu ve parlak pem­be. 3. Tümsek, te Algune: 1. Serap. 2. Allık. Algül: Kırmızı gül. Algün: Kırmızı gün Algüzar: becerikli, allı kadın. Alım: Cazibe, gözü, gönlü çeken güzellik. 2. Kurum, çalım, gurur. Alime: Çok okumuş, bilgin, aydın kadın. Alin: Yükselen ışık, ışığın kaynağıdır.