Geçen hafta Türk müziğinde kadınlar arasında beğendiğim yorumcuları açık açık yazmıştım. Farklı özellikleri olan ama bana seslenen Melda Kuyucu, Seda Gökkadar, Esra İçöz ve Mehsem Özşimşir’i ayrı bir kefeye koymuştum. Ancak başka zamanların-tarzların yorumcularını beğenmiyorum demedim.…
Bu işe hayatını adamış, kilometre taşı olmuş, musiki tarihimize geçmiş yaşayan efsaneler yani Muazzez Abacı, Emel Sayın, Gönül Yazar, Neşe Karaböcek, Gönül Akkor’u unuttum sanmayın. Onları bir başka yazıda, başka açıdan anlatacağım.
Genç umutları da tek tek not alıyorum. Bu ülkede ne kadar farklı müzik tarzı olursa olsun, ‘Türk müziği her zaman bir numaradır'... Özellikle genç kızlarımız için Türk müziğinin yeri çok farklıdır. Konservatuarlara girmek ve bitirmek için çırpınan kızlar, bunun en güzel örneğidir. Sabahlara dek diskoteklerde dans eden çağdaş kızlar, gündüzleri konservatuarda bir şarkı daha geçmek için uğraşıyorlar. Münir Nurettin Selçuk, Sadettin Kaynak bestelerini daha iyi yorumlamak için adeta yarışıyorlar. Ve belli bir saatte, hangi mekanda olsunlar Türk müziği söylemek istiyorlar.
Son zamanlarda her yerde ‘fasıl’ adı altında Türk müziği lokalinin açılması bu yüzden. Türk müziğine dönüş var ama bazı kesimler bunun hala farkında değil. Aman nazar değmesin, oralardan kaç yorumcu ve müzisyen ekmek parası kazanıyor.
Bir de kimseye yaranamayan ama herkesin dinlediği, sevdiği ve yorumcularını baş tacı yaptığı müzik var. Ama bu müziği kimi vatandaş fantezi Türk müziği diyerek küçümsüyor, kimisi de arabesk diye resmen aşağılanıyor. Oysa artık Devlet Sanatçısı seçilen Orhan Gencebay’ın bütün besteleri TRT repertuarına girdi. Ekrana gelen son ‘Akşam Sefası’ programında pek çok Orhan Gencebay bestesi yorumlandı. Sıkı ise TRT nin elinde makasla dolaşan denetçileri ‘burası TRT arabesk müziğin burada ne işi var’ dese ya. Geçmişte olduğu gibi…
Cumhurbaşkanının en sevdiği besteciyi küçümseyecek kişi TRT'de olabilir mi?
Bazı vatandaşlar da modern Türk müziği diyerek küçümsüyor bu kategoriyi. 20 sazın aynı notayı seslendirmesi sanat oluyor da, araya batı sazları girip çok sesli olunca hafif müzik yapılıyor. Bu da TRT'nin gizli TRT kafası. Taa İsmet İnönü döneminden kalma, sanatı ve sanatçıyı sansürleme zihniyeti.
Kısaca özetlersek ismi kişiye göre değişen bu müziğin özü gerçekten belli değil. Bazen Orhan Gencebay’ın ağdalı arabesk tarzı bestesi oluyor, bazen Zekai Tunca’nın çok modern Viyana valsi şeklinde. Selami Şahin’in o dillerden düşmeyen bestelerini siz hangi kategoriye koyabilirsiniz ki...
Türkü formatında yapılmış besteler ile ülkenin en sevilen şarkıcıları arasına girenler var. Rahmetli Erol Büyükburç, Esin Afşar ve Modern Folk Üçlüsünün başlattığı akımın devamı diyelim onlara.
Yaptığı müziğin ismi belli olmayan yorumculara ben ‘ara sıcaklar’ diyorum. Aklıma da hemen kıdem sırasına göre Sibel Can, Muazzez Ersoy, Ebru Gündeş geliyor. Her albümünde farklı format deneyen bu yorumcular halen en çok para kazanan kişiler. Çünkü her zevke seslendiği için en çok ekstra iş onlara geliyor.
Bir bakıyorsun Kıbrıs'ta casinoda, bir bakıyorsun Ankara'da düğünde, bir bakıyorsun Bostancı Gösteri Merkezindeki konserde sahne alıyorlar. Ebru Güneş’in şarkıları Sezen Aksu gibi kolejli kızların dilinde. Zaman zaman bu yorumcuların arasına giren, çünkü fiziği ve yorumu çok beğenilen Umut Akyürek ise TRT sanatçısı olduğu için bir noktaya kadar yürüyebiliyor. Devlet memuru sanatçı olmak çok zor iş. Ebru ve Sibel’in peşinden koşan Hülya Avşar, Gülben Ergen’i kategorize etmek istemiyorum. Sadece Gülben’in harcadığı bestelere yanıyorum. O besteleri ben söylese idim şimdi en azından haftada iki-üç konsere giderdim.
Bir sonraki yazımla kadın pop şarkıcıları ve Türk müziğinde umut veren genç yorumcuları kategorize edeceğim. Ajda Pekkan, Sezen Aksu, Zerrin Özer, Nilüfer ve Nükhet Duru’lu ‘klasik’ ekip ile peşinden gelenleri ve de tabii ki günümüzü pop starlarını sıralayacağım. Bana göre Gülşen nerede, Demet Akalın nerede ve Sıla nerede bir bakın bakalım. Tabii Candan Erçetin’in çok özel yerini unutmadan.