Aşk… Aşık olmak..
Nasıl da güzel başlar herşey. Gözün kör olur aşktan, ondan başka kimseleri görmez gözlerin. En ufak ayrılışta, küçücük bir tartışmada; yemeden, içmeden kesilirsin.
Onsuz nefessiz kaldığını hissedersin. Sonra bir ömür boyu aynı yastığa baş koymak istersin. Çünkü onsuz yaşayamıyorsundur. Hayatı onunla paylaşmak istersin.
Son nefesine kadar; “iyi günde, kötü günde, beraberce, elele, omuz omuza olacağız diyerek yemin edilir. Basarsın imzayı en mukaddes olması gereken ,en önemli kuruma ve evliliğe adım atarsın.
Sonra bu adamdan/bu kadından bir evladım olmasın mı? dersin ve evliliğin en güzel meyvesini Dünyaya getirirsin.
Çocukla veya çocuklarla seneler neşe içinde geçer. Aaaaa emekledi,aaa baba dedi, anne dedi, yürüdü, okula başladı, maça götürdüm, dansa getirdim darken yıllar su gibi geçer gider. Veya su gibi de geçemeyebilir.
Birgün bir şey olur ve o aşk büyüsü birden gider. Kadın adamı veya adam kadını gerçekten domuz gibi de görebilir. İşin içerisine aldatma da girerse eğer,işte işler daha da çirkin hal alabilir.
Bu dünyada kimsenin boşanmak için evlendiğini asla düşünmüyorum. Tabi istisnalar da elbette var. (başımdan evlilik geçsin, aman bunda para var sonra boşarım, tutkum var birkaç kez aldatıldım vazgeçemiyorum da diyerek evlenenler de elbette var)
Ama genele bakınca herkes bir umutla yuva kurar,aşkla kurar,fedakarlıklarla sürdürmeye çabalar. İlk boşanan elbette bizler veya sizler de değilsiniz.
Ama her ne olursa olsun “YAŞANMIŞLIKLARA SAYGI” diye de çok önemli bir gerçek var bu hayatta. Dün Emre Aşık’ın korkunç açıklamalarını tüylerim diken diken okuduktan sonra yazmaya karar verdim bu yazımı.
Aslında konu sadece Emre’de değil! Konu; sizzler eşlerinizden boşanırken Dünyaya getirmiş olduğunuz o evlatlarınızla da niye boşanıyorsunuz?
Emre ve eşi arasındaki konu her ne ise,madem eşinin böyle bir geçmişi vardı da niye evlendin? Diye sormazlar mı adama? Ve en önemlisi evlatları ileride bu internet ortamında bir google aramasında bunları görüp hesap sorarlarsa babalarına? Ne cevap vereceğini gerçekten çok merak ediyorum.
Ben, boşanma savaşında (ki bence malesef bu resmen çok çirkin bir savaşa dönüyor, saygısızlıklar, iftiralar havada uçuşuyor) Bu dönem ve sonrasında ne acıdır ki evlatlarını düşünerek adım atan çok ama çok az insan gördüm.
Hatta ve hatta boşanınca evlatlarıyla da sanki boşanmışçasına, evlatlarının nasıl büyüdüklerini bile göremeyen, asla çocuklarını tanıyamayan, formaliteden, yalandan oğlumla, kızımla ilgileniyorum diye düşünerek okulunun dahi nerede olmadığını bilen babalar tanıyorum. Büyürken neler yaşadıklarını, psikolojilerinin nasıl olduğunu, nasıl baba hasreti çektiklerini asla farkında olmayan, asla umrunda da olmayan babalar tanıyorum.
Yüzdeye vurduğumuzda; böyle anneler de yok değil ama malesef en çok babalar cidden boşandıkları eşlerine yaşanmışlıklarına bir gram dahi saygı duymadan, evlatlarının geleceğini hiçe sayarak çok sorumsuzca davranabiliyorlar.
Emre Aşık konusuna gelince; eşiyle Umre’de tanışmadıklarını düşündüğüm Emre Aşık, bu kadar rezaletini serdiği hala soyadını taşıyan, evlatlarının annesiyle niye evlenmiş acaba? Gerçekten çok merak ediyorum. Madem kendisi adına bu kadar rahatsız edici bir geçmişi olan bu insandan niye bir de 3 çocuk yapmış?
Niye ÖKÜZ ÖLÜP ORTAKLIK BOZULUYOR?
Niye insanlar boşanırken kendi onurlarını, gururlarını zaten düşünmezken, evlatlarının da geleceğini, sosyal çevrelerini, ilerideki statülerini, eğitim hayatlarını, herşeyden evvel psikolojilerini asla düşünmezler!...
Gerçekten çok üzüldüm… Çok yazık, çok ayıp..
Sevgiler..
@Twitt_perisi