Barış #herkeselazım
Dün akşam ana haber bültenimizde bir haber beni ülkem adına çok umutlandırdı.
Diyarbakır Bağlar esnafı HDP vekillerine tepki gösteriyordu. Bir esnaf, "Ben de size oy verdim ama evim başıma yıkılsın diye değil" sözleriyle hayal kırıklığını ifade etti. Diğeri "belediye sizde değil mi?" cümlesiyle kızgınlığını ortaya koydu. HDP'li vekil tam bir şoka uğramıştı.
Nevruz'da da benzeri tablolar ortaya çıktı. Bölgedeki vatandaşlarımız HDP'yle arasına mesafe koyuyor. Zira HDP, PKK ile arasına mesafe koyamıyor. Bundan da herkes zarar görüyor.
Her sabah dikkat ediyorum şehit ailelerimiz arasında hep Kürtçe ağıt yakanlar da oluyor.
Çanakkale destanını da beraber yazmadık mı?
Oysa HDP, 7 Haziran'da barış adına umut olmuştu. Türkiye'nin partisi olacaktı, yüzde 14'lere çıkmıştı. Basiretsiz davrandılar. İktidarla PKK arasında paspas oldular. Basiretli davranıp, barışın temsilcisi olabilirdiler. Yapamadılar. Kolay yolu seçtiler, PKK'ya teslim oldular.
Ankara'da 29 vatandaşımızı şehit eden teröristin evine taziyeye gidilmesi en son noktadır. Bunu nasıl yaptılar?
Sadece 2 yıl önce bölgede yüzler gülüyordu. Çocuklar umutlu, analar mutluydu. Esnaf, açılan işler sayesinde huzurluydu. İktidarın ve PKK'nın karşılıklı çatışmacı siyasi hesapları karşısında HDP önce çaresiz, sonra etkisiz kaldı en sonunda da teslim oldu ve PKK ile tamamen aynı çizgiye geldi.
Devlet buna izin vermez, o ayrı. 40 yılın kavgası...
Ama esas halk bu kısır döngüye seyirci kalmıyor. İşte beni umutlandıran bu. Düşünüyorum da, yeni bir parti neden çıkmasın? Barış ve demokrasiyi savunan yeni bir oluşum. Bölgede filizlensin.
7 Haziran öncesi Demirtaş gibi bir lider çıkaramaz mı Kürt siyaseti? Madem Selahattin Bey yapamadı? Bölgeden doğacak ama tüm Türkiye'yi kucaklayacak, gerçek barış ve demokrasiye inanacak yeni bir parti? Ortadoğu dengelerini bile etkiler.
Neden olmasın?